Week 5 en 6; korte samenvatting :)

Allereest; sorry dat het zo lang geduurd heeft voor ik weer eens een verhaal online zet. Ik heb het de afgelopen dagen erg druk gehad met de minor. Ook is er in de eerste twee weken van oktober niet bijzonders veel gebeurd.
Op 8 oktober (woensdag) stond er een excursie naar Casablanca gepland. Hier zouden we een rondleiding krijgen door de stad van een student architectuur, een archi-guide dus. De treinreis naar Casa was druk vanwege de spits, maar niet zo erg als ik in Nederland wel eens gezien heb. Vanaf het station Casa Port werden we rondgeleid door de stad. De gids was een jonge student van zo’n 25 jaar. Hij vertelde dat hij stage ging lopen bij OMA, het bureau van Rem Koolhaas. Tijdens de rondleiding kregen we veel Art Nouveaux te zien en ook veel te horen over de geschiedenis van Casablanca. Zo liet hij een grote hoeveelheid kaarten zien met daarop de uitbreiding van de stad door de jaren heen en veel foto’s van Casablanca uit het verleden. Nadat we ook een korte wandeling door de medina hadden gemaakt gingen we lunchen bij een restaurant. Dit restaurant was gevestigd in de oude vesting van de stad en was duidelijk voor de rijkere inwoners van de stad, het eten was er namelijk niet goedkoop. Na de lunch zijn we naar de Fundation du Roi Abdul-Aziz Al Saoud pout les Estudes Islamiques et les Siences Humaines. Dit instituut was van oorsprong een bibliotheek die zich op de eerste verdieping van een moskee bevond. Dankzij een gift van de koning van Saoedi-Arabië kon de bibliotheek uitgebreid worden en een groter gebouw laten bouwen. Hier kregen we van de onderdirecteur een uitleg over hoe het instituut zijn werk doet en waar het voor staat. Na zijn praatje konden we vragen stellen en werd er thee en Marokkaans gebak uitgedeeld. Na de vragenronde kregen we een rondleiding door de bibliotheek. Vanuit één van de zalen die we bezochten kon je nog de moskee zien waar de bibliotheek ooit deel van uit maakte. Na de rondleiding was het al weer tijd om terug te gaan naar Rabat, de dag was al aardig aan zijn einde aan het komen er de treinreis zou nog een uur in beslag nemen. Dit bleek uiteindelijk langer te worden dan een uur. Toen we op het station aankwamen stond de trein er al, en zat hij ook al vol. Het is namelijk super druk in de spits in de treinen in Marokko. Daar kwam nog bij dat de trein eigenlijk ook nog eens te kort was. Uiteindelijk had iedereen een plekje ergens in de trein gevonden. Alléén de trein vertrok niet. Sterker nog, hij werd uitgezet. En dan ook echt alles werd uitgezet; airco inclusief. Het werd binnen no-time bloed heet in de trein en niemand kon eruit, de deuren werkten namelijk niet meer want de trein was uitgezet. Na ruim 20 minuten ging alles weer aan en begonnen we zeer, zeer langzaam aan de weg terug naar Rabat.

In het weekend van die week (11 en 12 oktober) heb ik bergen moeten verzetten om aan een werkstuk te werken. Ik heb heel veel moeite moeten doen om mezelf zover te krijgen om eraan te gaan zitten met dat mooie weer wat ik hier steeds heb. Ik heb nog maar 2 dagen regen gehad sinds ik hier ben. 2 dagen!! Het is me na veel moeite echter wel gelukt om een groot deel af te krijgen voordat het weekend afgelopen was. In de twee dagen erna heb ik er nog aan zitten werken in de zin van mijn argumentatie lopend maken en de noten in orde te maken. Op de woensdag van die week (15 oktober) hadden we geen excursie, maar gingen we twee docu’s kijken op het NIMAR. De eerste docu was van de Belgische televisie en ging over het zoeken naar een Arabische vrouw voor een Vlaamse jongen. Samen met een Palestijnse vriend van hem ging hij door het Midden Oosten reizen op zoek naar liefde. De reis begon in Beiroet. Hier spraken zij jongeren aan en leerden zo van alles over hoe het er aan toe gaat in Libanon. De tweede docu was van een Marokkaans-Nederlandse acteur/regisseur. Hierin ging hij in op hoe homoseksualiteit in de Arabische wereld wordt gezien. Na het zien was er een discussie met de maker zelf, deze was namelijk vanuit Nederland overgekomen.

Vrijdag  17 oktober hadden Lenneke en ik een feestje in ons huis georganiseerd. Het was het begin van een weekje vakantie en dat vonden wij een goede rede voor een feestje. Rond half 7 kwamen de mensen die pannenkoeken wilden eten. Inderdaad, ik heb weer pannenkoeken gebakken. En later kwamen de overige gasten. Iedereen had wat lekkers te drinken of te eten meegenomen en er is tot een uur of 12, half 1 gezellig gefeest. Die avond heb ik ook besloten om de volgende dag met Mark mee te gaan op een reis naar het Noorden van Marokko. Maar hierover meer in het volgende verhaal.