Ja, de eerste stapjes zijn gezet

Zo, na een drukke eerste week en een druk begin van de tweede heb ik eindelijk tijd gevonden om een verhaaltje te schrijven. Ik zal proberen zoveel mogelijk te vertellen, maar niet alles zal corresponderen met de foto's die zijn toegevoegd. Dit komt omdat ik niet goed heb bijgehouden wat we wanneer gedaan hebben (het rooster is soms gewijzigd, maar dit werd ons verteld, het werd niet op internet aangepast). 

Maar nu de eerste dag. Op 6 september stond de kennismaking op het programma. De kennismaking werd georganiseerd in de tuin van de directeur van het NIMAR Jan Hoogland. De spelletjes waren misschien wat kinderachtig maar dat maakt het juist ook weer leuk. We moesten een aantal spellen in stile doen, wat nog best lastig is met een groep studenten! halverwege de dag maakten we zelf onze lunch (zie de foto's). De volgende dag (7 sept) stond een speurtocht op het progamma. Deze werd gedaan in groepjes, en elke groep werd op een andere tijd losgelaten. We moesten aan de hand van de route een aantal vragen beantwoorden en met de antwoorden konden we een woord maken. Het was echter geen moeilijk woord om te raden, voordat we de eerste letter wisten, was het antwoord al bekend bij ons (haha). We hebben te tour toch maar afgemaakt omdat een aantal van de groep (waaronder ik) de stad nog niet kende. Ook konden we zo controleren of we toch wel het goede woord hadden, altijd handig ;). Nadat we terug waren gekomen op het NIMAR gingen we met de hele groep lunchen om de hoek. Hier kregen we een echte Marokkaanse maaltijd: Tagine. Na de maaltijd was het programma voorbij. we besloten om met ze allen bij Lisanne en Annelies wat te gaan drinken. Zij hebben een huis aan de rand van de stad vlakbij de zee. Schitterend uitzicht en gezelligheid beschrijven de rest van de middag het best.

De maandag kwam helaas alweer te snel. We kregen 's morgens een presentatie van Cynthia over het hele programma voor de komende 5 maanden. Na de presentatie volgde de laatste lunch op kosten van het NIMAR en kregen we een rondleiding door de stad en de medina. De rondleiding ging langs het Mausoleum van de Hassan II en Mohammed V. voor dit mausoleum ligt een moskee die nooit afgemaakt is. de Minret die hier naast staat is de hoogste van de stad, maar heeft dus geen functie. Na de moskee zijn we richting de medina gelopen en daar hebben we een tijd rondgedoold.
Dinsdag begon ons echte schoolprogramma. We kregen een lecture van een Marokkaanse professor over Marokko en "problemen". Het was een erg interessante lecture waar ik veel van heb opgestoken. Marokko zit nog best lastig in elkaar. Na de lecture volgde een excursie naar Chellah, dit is een ruïne stad die buiten Rabat ligt. het was ooit een Romeinse nederzetting maar werd later naar de Arabische gewoonten ingericht (moskee, hamam enz.). 
Woensdag kregen we, voor mij, één van de interessantste lessen tot nu toe: geschiedenis. Maar voor deze les kregen we eerst een presentatie van Cynthia over de 5 daagse excursie die we gaan doen volgende week (21 t/m 26 sept). We kregen de geschiedenisles wederom van een Marokkaanse professor die ons de geschiedenis van Marokko in vogelvlucht uitlegde. Zo stamt het koninkrijk al uit de 12e eeuw en de huidige dynastie uit de 17e eeuw. Ook vertelde hij dat de koningen van Marokko de hoeder van het geloof zijn, ze stammen immers af van de profeet. Na de lecture hadden we tijd om te lunchen. Ik ga sinds die dag eigenlijk elke keer naar een broodjeszaak die op nog geen 30 seconden ligt van het NIMAR (en mijn huis ;)). Hier koop je een panini voor 15 dirham (nog geen 1,50!!), heerlijk goedkoop dus). 's Middags gingen we weer op excursie naar een museum, het Belghazi museum. het was echter niet een museum als enig ander, het was en bonte verzameling van alles wat maar te verzamelen valt. Meneer Belghazi is de bezitter van de grootste privécolletie in heel Afrika. Hij is de 5e generatie van zijn familie die dit al doet om zo terug te geven aan zijn landgenoten. Hij geniet een hoge mate van respect omdat hij als kunstenaar bijdraagt aan de renovatie en uitbreiding van de moskee van de profeet in Medina. Dit geeft volgens mij wel aan dat meneer erg belangrijk is en erg rijk is.
Donderdag 11 september stond de tweede les Darizja (Marokkaans Arabisch) op het programma. Ow kut, ik ben helemaal vergeten te vertellen hoe de eerste les was!! De eerste les hadden we op dinsdag (9 sept). We krijgen deze lessen van Yelins, een Marokkaan die getrouwd is met een Nederlandse en net vader is geworden van een zoontje. Hij vertelde hier in geuren en kleuren over tijdens de eerste les. Hij was toen een beetje afwezig omdat hij de laatste tijd nogal weinig slaap heeft gehad. Maar nu verder over de les. We krijgen de stof uitgelegd in het Latijnse schrijf, omdat het Arabische te moeilijk is om dit snel te leren. We krijgen ook vooral fonetisch les en moeten allerlei standaard zinnetjes leren (Hallo, hoe gaat het? e.d.). Naast al deze zinnetjes leren we ook allerlei zinconstructies te maken aan de hand van het lesboek van Jan Hoogland (idd, de directeur heeft de methode geschreven). Het Darizja krijgen we 3 keer in de week (maandag, dinsdag en donderdag). Na de les Darizja kregen we les van Leon Buskens over het doen van kwalitatief onderzoek. Na deze les zijn we met bijna iedereen naar het strand van Rabat gegaan. Veel mensen van de groep gingen hier naartoe om te gaan surfen, maar de golven waren te laag. Ik heb erover nagedacht om te gaan surfen, maar ik wacht er nog even mee. Ik ken mezelf; als ik dat eenmaal heb gedaan, dan raak ik verslaafd en dan lijdt m'n school daaronder. Overigens hoef ik niet zo nodig te surfen om in vorm te blijven. Ik woon nu immers boven een sportschool die tot 9u 's avonds open is (wat resulteert in gratis keiharde muziek de hele dag door) en waar we goedkopen kunnen sporten vanwege de eerder genoemde muziek. Ik moet dan echter wel eerst ergens sportschoenen vandaan zien te halen, die heb ik immers niet bij me. Donderdag avond ben ik Barbra (huisgenote), Helena (oud-huisgenote) en Marleen (vriendin van Helena) sushi wezen eten in de stad. Helena en Marleen lopen stage op de ambassade en hebben beide in het verleden ook aan het NIMAR een minor gedaan.
Vrijdag morgen ging de wekker al weer vroeg, maar wel minder vroeg dan normaal. Elke dag moeten we om 9u op het NIMAR zijn voor lessen, iets wat voor mij nieuw is. Ik had het afgelopen studiejaar nooit meer als 6 contacturen per week gehad, en die waren dan ook nog ens 's middags. Maar vrijdags kunnen we "uitslapen" tot 10. 's Morgens kregen we weer een lecture over Marokko. Deze had de economie als inslag. We kregen informatie over wat de grootste industrie in Marokko is (Fosaat) en wat de gemiddelde inkomens zijn enzo. Vrij standaard informatie, maar wel belangrijk om een beeld te krijgen wat de bestedingsruimte is van een gemiddeld Marokkaans gezin. Beest bijzonder ook om erachter te komen dat een gemiddeld gezin eigenlijk minder te besteden heeft als een gemiddelde Nederlandse student die een beetje extra leent van Staat. Anyway, na haar college hadden we een weekevaluatie met Cynthia (de manager van onze minor). We namen met haar de week door en gaven her en der commentaar op hoe bepaalde dingen waren gedaan. Eén van onze kritiekpunten was dat de werkdruk in de eerste week erg hoog was. Cynthia verzekerde ons dat dit minder zou worden, een hele geruststelling. Vrijdag 's avonds had ik een etentje met een aantal mede-studenten bij mij thuis. Ik had die middag boodschappen gedaan met Lenneke om pannenkoeken te kunnen bakken. Een aardige klus; zo is er bijvoorbeeld geen stroop te vinden in Marokko (of ik heb verkeerd gezocht). Ook was het een goede test voor m'n Frans: bloem en poedersuiker was lastig te vinden, maar toch gevonden. Thuis heb ik even snel naar de verhoudingen gezocht op internet en daarna een grote stapel pannenkoeken gemaakt voor 7 personen. Helaas werkte de afzuigkap niet naar behoren en stond binnen de kortste keren de hele keuken en de woonkamer blauw. Opzich niet zo'n probleem, de ramen staan hier permanent open, maar men is in Marokko bezig met een volkstelling. En iedereen mag (moet) meedoen. Dus ook wij. Precies op het moment dat de kamer het blauwst was werd er aangebeld en kwamen de volkstellers langs. Altijd leuk zo'n verrassing. Na hun vragen te hebben beantwoord over opleiding, geboortedag studie enz. vroegen ze ook naar wat er allemaal in huis was. Ik was aan het koken dus voor mij werd geantwoord. Ik hoorde later pas dat men naar de hele inboedel vroeg. Lacherig vertelde ik dat ze binnenkort dus weer langs komen, maar dan niet als follow-up voor de volkstelling. 

Weekend: niet echt. Zaterdag hebben Lenneke en ik de hele dag aan een opdracht gewerkt. Elke week moet een tweetal aan een soort verslag werken over de woensdag excursie. Omdat de eisen en de richtlijnen voor ons niet duidelijk waren hebben we er langer over gedaan dan we uiteindelijk dachten dat we erover zouden doen. 's Avonds lekker gegeten samen en afgesproken om de volgende dag naar Casablanca te gaan en daar de moskee bezoeken. Hier zijn we met de trein naartoe gegaan. iets wat nog een aardige tour was omdat het treinennetwerk hier wel goed is, maar niet altijd op tijd vertrekt (komt bekend voor, hmmm). Achja, dat hoort erbij. De moskee van Casa is de 2 na grootste van de wereld, na die van Mekka en Medina. De foto's van de moskee spreken voor zich vind ik, hier ga ik dus niet te veel woorden aan vuil maken. Wel wil ik nog even zeggen dat de fonteinen in de wasruimte erg slim zijn ontworpen. het water spuit er aan de bovenkant uit en volgt groeven in het grote stenen blad waardoor en allerlei stroompje ontstaan. Ook wil ik nog een pluim geven aan de taxichauffeur die ons terug bracht naar het station. Hij was erg spraakzaam en erg in ons geïnteresseerd. Altijd leuk om zoiets mee te maken. Hij reed op sommige plekjes iets langzamer of stond stil om snel wat uitleg te geven over een gebouw of iets dergelijks. Dit resulteerde o.a. in een foto van Rick's Café, voor de mensen die dit niks zegt; dit is een locatie uit de film Casablanca uit 1942. Na een gelukkig kortere treinreis kwamen we weer terug in Rabat. Hier weer heerlijk gegeten (Harira, een soep die typisch Marokkaans is maar wel erg doet denken aan Goulashsoep). Owja, klein stukje terug: zondag is het super druk in de trein. Iedereen gaat dan terug naar huis na een weekend met de familie te hebben doorgebracht. Gelukkig was dit maar twee haltes zo, want we moesten overstappen op de intercity. 

Zo, mooi geweest. Het was een bijzonder drukke eerste week met veel indrukken en veel gezelligheid. Ik moet bekennen dat ik nog een beetje het vakantiegevoel heb (vanwege de sfeer en het weer), maar dit zal naarmate de tijd vordert vanzelf over gaan. Ik houd jullie op de hoogte en kijk vooral naar de foto's en het filmpje van mijn huis!!

Be-sslama!!